structuur van de film wordt duidelijker
Na enkele bezoeken aan het archief van de fraters en het bekijken van het gevonden materiaal, wordt langzaam duidelijk hoe de structuur van de film gaat worden.
We beschouwen het archief van de fraters van Tilburg als een schatkamer. Daarin liggen enkele schatten van Brabant, al jaren opgeslagen in kartonnen dozen. Deze schatten samen, vertellen het bijzondere verhaal van de geschiedenis van het leesonderwijs in Nederland. Vijf miljoen mensen hebben met deze methode leren lezen, het begin van hun intellectuele ontwikkeling. Vijf miljoen mensen...en de bron ligt hier, zo ontroerend eenvoudig.
De hele film speelt zich af in het archief. Frater Ceasarius zoekt bijzondere dingen in het archief, die samen de ontstaansgeschiedenis van de methode laten zien. Dit zijn korte scenes, het geluid in de film is nergens synchroon met het beeld.
Een ander element in de film zijn beelden van de archiefdozen: de camera beweegt langzaan langs de onafzienbare rijen bruine archief dozen. Dit bruin van de dozen wordt de "basiskleur" van de film. De rijders langs de dozen worden abstracte intermezzo's.
Het derde element zijn de projecties op een scherm in het archief. Hier zien we oude filmbeelden van kinderen in de klas, oude foto's en de filmstrook van duimeliesje. Duimeliesje is het verhaal dat werd verteld tijdens de eerste leeslessen en waar alle woorden (boom, roos, vis, vuur, etc) in voor komen. Op dit scherm zien we ook beelden van nu, kinderen anno 2006, die leren lezen, nog steeds met dezelfde methode.
Het geluid bestaat uit fragmenten van de interviews, door Tom gecomponeerd tot een muziekstuk. Hierin zijn de woorden "Boom Roos Vis" verwerkt, maar ook geluidsopnamen van klassikaal leren lezen, een interview met frater ceasarius, herinneringen van een man aan zijn eerste woordjes.
Dit is wat we tot nu toe bedacht hebben en het vormt het uitgangspunt voor de opnamen. Uiteindelijk kan best blijken dat we het helemaal anders gaan monteren, maar dat vind ik juist het spannende van dit project.
We beschouwen het archief van de fraters van Tilburg als een schatkamer. Daarin liggen enkele schatten van Brabant, al jaren opgeslagen in kartonnen dozen. Deze schatten samen, vertellen het bijzondere verhaal van de geschiedenis van het leesonderwijs in Nederland. Vijf miljoen mensen hebben met deze methode leren lezen, het begin van hun intellectuele ontwikkeling. Vijf miljoen mensen...en de bron ligt hier, zo ontroerend eenvoudig.
De hele film speelt zich af in het archief. Frater Ceasarius zoekt bijzondere dingen in het archief, die samen de ontstaansgeschiedenis van de methode laten zien. Dit zijn korte scenes, het geluid in de film is nergens synchroon met het beeld.
Een ander element in de film zijn beelden van de archiefdozen: de camera beweegt langzaan langs de onafzienbare rijen bruine archief dozen. Dit bruin van de dozen wordt de "basiskleur" van de film. De rijders langs de dozen worden abstracte intermezzo's.
Het derde element zijn de projecties op een scherm in het archief. Hier zien we oude filmbeelden van kinderen in de klas, oude foto's en de filmstrook van duimeliesje. Duimeliesje is het verhaal dat werd verteld tijdens de eerste leeslessen en waar alle woorden (boom, roos, vis, vuur, etc) in voor komen. Op dit scherm zien we ook beelden van nu, kinderen anno 2006, die leren lezen, nog steeds met dezelfde methode.
Het geluid bestaat uit fragmenten van de interviews, door Tom gecomponeerd tot een muziekstuk. Hierin zijn de woorden "Boom Roos Vis" verwerkt, maar ook geluidsopnamen van klassikaal leren lezen, een interview met frater ceasarius, herinneringen van een man aan zijn eerste woordjes.
Dit is wat we tot nu toe bedacht hebben en het vormt het uitgangspunt voor de opnamen. Uiteindelijk kan best blijken dat we het helemaal anders gaan monteren, maar dat vind ik juist het spannende van dit project.
posted by Jeroen Neus at 10:02
1 Comments:
fijn dat ie duidelijker wordt, werd wel eens tijd overigens. ;-)
Een reactie posten
<< Home